Kıpkırmızı tutkular döküldü kamyondan, toplayamadık ki. Kafanı çevirdiğinde göremedin güzelliğimi. Gördüğün tek şey plastikti ve peşinden gittiğin. Ufak bir sevgi kırıntısı bıraktın sadece küçük kız kardeşine. Oysa abim olmanı istemedim hiçbir zaman. Kadınlığımın türevleri integraline denk düşmedi. Gözlerimden akan ruhumun masumiyeti mi korkuttu seni? Şimdi kabullenmeye çalışıyorum donukluğunu, plastiklerin arkasından gidişini ve katıklıyorum sana. Sakin olmam lazım…

2006